Veel sporters die sporten beoefenen met plyometrische belasting hebben wel eens pijn aan hun pezen. Deze pijn kan duiden op tendinopathie. Zo hebben veel volleyballers wel eens tendinopathie gehad aan de patellapees en hardlopers aan de achillespees. Een disbalans in spier- en peeseigenschappen is een mogelijke oorzaak voor deze sportblessure.

 

Introductie

Pezen geven de krachten van spieren door aan de botten en een goede afstemming tussen de spieren en pezen is belangrijk voor optimale prestaties en het voorkomen van blessures. Wanneer een spier samentrekt, wordt -nadat eventuele stijgtijd uit de spier en pees gehaald is- de pees opgerekt.1 Als een sterke spier aan een relatief zwakke (meegevende) pees trekt, zal deze pees veel rekken (Figuur 1). Deze rek kan tot microblessures in de extracellulaire matrix leiden door collageen deformaties en scheuren in peesvezels. Wanneer dit meerdere keren herhaald wordt zonder voldoende herstel kan dit uiteindelijk leiden tot (macro)blessures zoals tendinopathie.2,3 Wanneer een spier sterker wordt, moet een pees daarom ook de mechanische eigenschappen aanpassen. Een toename in de stijfheid van de pees zorgt voor minder rek bij een gelijke kracht en dient als een beschermend mechanisme om te grote rek en de daarbij behorende schade op pezen te voorkomen.

Figuur 1. Boven: Links: disbalans tussen spier- en peeseigenschappen. Een sterke spier (grote dwarsdoorsnede) die aan een meegevende pees trekt, resulteert in een veel rek van de pees. Rechts: balans tussen spier- en peeseigenschappen. Spiercontractie resulteert in een minder rek van de pees.

Beneden: Multiphoton-microscopie beelden van ratten pezen als gevolg van veelvoudige rek. Aangepast overgenomen van Fung, et al.4 (A) niet vermoeide pezen vertonen sterk uitgelijnde, parallelle collageenvezels zonder matrixverstoring. (B) Bij lage vermoeidheid wordt de peesmicrostructuur gekenmerkt door geïsoleerde geknikte vezelvervormingen (KD) die zich dwars over verschillende vezels uitstreken. (C) Bij matige vermoeidheid is er een toename in de dichtheid van de beschadigingspatronen in de matrix en de verbreding van de ruimte tussen vezels (IS). (D) Bij hoge vermoeidheid is er sprake van ernstige matrixverstoringen, slechte uitlijning van de vezels en een grotere verbreding van de ruimte tussen vezels. Gebieden met lage signaalintensiteit suggereren vezelverdunning (TH) en ernstiger, matrixdiscontinuïteiten (DC). beeldgrootte = 400 mm.

Is er bewijs voor het bestaan van een disbalans tussen spier- en peesweefsel? En is er een verband met blessures en prestaties? En als er een disbalans bestaat, hoe kan deze voorkomen en opgelost worden? Meer hierover is te lezen in het gratis te downloaden artikel in Sportgericht. Klik hier voor het artikel.

Share this post
Disbalans in spier- en peeskracht en de relatie met sportprestaties en blessures

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.